Blog II – Indonesië – Sumatra en Java
21 Oktober 2014 | Indonesië, Batavia
Excuus voor het lange wachten op deze blog, maar wij hebben voor een langere periode geen internet gehad (-:
Ons avontuur in Indonesië begon in Tangkahan, waar wij oog in oog zouden komen te staan met olifanten. Ons verblijf, Mega Inn, was een heerlijk verblijf; echt back to basic. We hadden een rieten huisje, een balkon met hangmat en jungle geluiden om ons heen. Samen met twee andere toeristen was er helemaal niemand.
Tijdens ons eerste avondmaal zijn wij in contact gekomen met een jonge jongen die werkte bij het verblijf. Hij vroeg ons of wij mee wilden gaan naar het feest, dat uitbundig te horen was vanaf de overkant. Natuurlijk wilden wij dat en zijn met hem meegegaan. Het was een verjaardagsfeest, waar een podium met gigantische boxen waren geplaatst. Voor het podium zaten alle mensen toe te kijken naar een aantal zingende en schuifelende tienermeisjes. Al gauw hadden die meiden ons door en vroegen ons het podium op, samen met twee Belgen. We moesten meendansen en meebewegen met de locals. Ze vonden ons zo leuk dat we nog eens het podium op gevraagd werden. Geen idee wat we moesten doen, dus uit ellende hebben we met z’n vieren de kleine kinderen de Macarena geleerd.
De volgende dag hebben wij als eerst de olifanten gewassen en gevoerd. Als dank voor onze goede verzorging hebben de olifanten ons een douche via hun slurf gegeven. Na het wassen zijn er vier toeristen (van de 36) op de rug van de olifanten gesprongen, waaronder wij. Op de rug van de olifanten merkten wij pas echt hoe groot die beesten daadwerkelijk zijn, maar ook hoe sterk. De olifanten gingen zonder problemen steile bergen op en liepen met het grootste gemak door de sterke stroming van een rivier. Na de ontspannende olifantenrit zijn wij gaan tubingen. Op een binnenband van een autoband over de kalme rivier meegevoerd worden door de stroming, heerlijk. Bij een waterval werd er, op een steen, een romantisch altaartje van bloemen gemaakt, waar onze lunch op werd geserveerd. Onze guide ging ergens anders zitten, achter een steen, zodat wij onze privacy hadden; daar moesten wij wel om lachen: even een romantisch momentje voor ons. Toen wij rustig hadden gegeten, kwam er een groep van twaalf toeristen op onze plek, ook om te lunchen. Op dat moment gingen wij alweer verder. Een opluchting voor ons, want wij hadden een speciaal momentje die de andere toeristen niet zouden hebben. Tangkahan was geslaagd en zouden dit voortzetten ons volgende bestemming: Bukit Lawang.
De reis van Tangkahan naar Bukit Lawang duurde ongeveer twee uur met de 4x4, maar alsnog hadden we het gevoel dat we bont en blauw waren aangekomen. Wat een vreselijke wegen zijn het tussen de palmolieplantages. We werden in een toeristenbureau gedropt, waar blijkbaar een man op ons stond te wachten. Die heeft ons meegenomen naar zijn woning en verblijven. Voor een goede deal zijn wij bij hem verbleven en hebben wij onze jungletocht geregeld. Wij hebben gekozen voor de tweedaagse jungletocht, zodat we een nachtje in de jungle konden verblijven maar ook dat we tijd over zouden hebben voor onze volgende bestemmingen. De jungletocht was pittig, maar het zeker waard. Oerang oetangs in overvloed voor ons, zoveel geluk hadden wij. We zagen een heel familie van moeders en kinderen, geen vaders helaas. Het was tevens erg leuk om te zien dat alle gidsen die er rond liepen, erg van de jungle houden. Alles dat ze op de grond zagen liggen namen ze mee en ze vertelden er vol passie over. De nacht in de jungle was ook een hele beleving, hoewel het terugkomen in de bewoonde wereld ook wel weer erg lekker was.
Na ons jungle avontuur was het tijd voor onze eerst vulkaan: de Sibayak Vulcano. Helaas konden wij de Sibayong Vulcano niet beklimmen, waar onze voorkeur naar uit ging, aangezien die de dag ervoor een boertje had gelaten, waardoor heel Berastagi grauw was geworden en onder het as zat. Om de zonsopgang te kunnen aanschouwen vanaf de top, moesten wij midden in de nacht opstaan. Op dat moment leek het niet echt als vakantie, hoewel we het wel vrijwillig allemaal deden… Helaas hebben we de zonsopgang niet kunnen zien door de vele bewolking en uitstoot van de vulkaan, maar alsnog was het uitzicht prachtig. Voor het vroege opstaan hebben wij onszelf beloond met een bezoek aan de hotsprings, met apen geluiden op de achtergrond. We hadden verwacht dat het erg toeristisch zou zijn, maar we waren de enige!
Vanaf Berastagi zijn wij doorgereisd naar Lake Toba (Danau Toba in het Indonesisch). Hier hebben wij, dankzij onze gids uit Berastagi, een mooie kamer gekregen met uitzicht op het meer, met fikse korting. We zaten net buiten het drukke, toeristische plaatsje Tuk Tuk, waar wij met rust konden genieten van het meer. Als vermaak hebben wij hier voor twee dagen een scooter gehuurd. Dit kostte ons maar RP 100.000 (ongeveer €6,50) en een volle tank gratis. Met de scooter, die in Europa doorgaat als een motor, hebben wij het eiland verkend. Gelukkig konden wij niet zien hoe hard we gingen op scooter…
Vanaf hier was ons avontuur op Sumatra voorbij en hebben wij vanaf Medan het vliegtuig naar Jakarta gepakt.
In Jakarta hebben wij bij een mevrouw in haar huis overnacht, die bood dat aan als een guesthouse. Voordeel hiervan was dat we haar keuken mochten gebruiken en zelf wat spulletjes konden bereiden. Jakarta vonden wij een vreselijke stad. Het stinkt, het is druk, het is vies, het is erg benauwd, je plakt de hele dag en zelfs de locals zweten zich een ongeluk. We hebben alsnog het beste ervan gemaakt en hebben, heel cultureel, musea bezocht. Als eerst het denderende History Museum die voor de helft uit lege zalen bestond. Achteraf hoorden wij van andere toeristen dat dit kwam wegens restoratie. Daarna waren wij op zoek naar het VOC museum, die (na lang zoeken) helaas gesloten was. Echter sprak er een man ons aan en duwde ons naar binnen, zonder dat we ook maar iets te willen hadden. Hij begeleidde ons rond en nam ons ook nog eens mee naar een haven, waar we door een sloppenwijk heen moesten. Bij de haven konden wij wel even een bootje pakken van RP150.000 (wat een groot bedrag is voor de locals). Dit hebben wij meerdere malen vriendelijk moeten afwijzen en hebben verteld dat we terug wilden. Op ons ‘meetingsplek’ aangekomen veranderde de man van een zeer vriendelijke man, wiens opa voor de NS heeft gewerkt, in een zeer vervelende en bedelende man. We gaven hem RP10.000 (wat veel is voor een normale fooi) als dank voor de rondleiding. Dit was echter niet genoeg voor hem en hij eiste RP150.000, maar voor ons wilde hij het wel doen voor RP100.000, alhoewel: als wij aardig waren zouden we hem RP120.000. Ja…Ja… dachten wij, mooi niet. Na een vervelende conversatie hebben we het gesprek beëindigd met: “We want to give you RP10.000, not more. We are going to walk away if you don’t accept it. Take it, or leave it!”. Met rode ogen en veel tegenzin nam de man het bedrag aan en wij liepen direct weg. Ons lach inhoudend en met trots: met ons valt niet te sollen! De tweede dag in Jakarta hebben wij heerlijk kinds op glijbanen gegleden in een waterpark.
Na ons spetteravontuur hebben wij de trein gepakt naar Yogyakarta. We hadden expres tickets voor Businessclass gekocht, zodat de achturige treinreis nog redelijk comfortabel zijn. Helaas hadden wij blijkbaar een oude trein en zijn de nieuwe treinen van NS een stuk luxer dan deze businessclass treinen. Vette pech. In Yogayakarta hebben wij de Borobudur en de Pramadan bezocht, het icoon van Indonesië. Zeker de moeite waard om langs te gaan.
Vanaf Yogyakarta hebben wij een tourpackage genomen richting de Bromo vulkaan, Ijen en eindigend op de ferry richting Bali. We zaten met zes man in een minibus. Deze tour was pittig, aangezien we overdag vaak reisden, ’s nachts op moesten staan om de vulkaan te beklimmen en ’s ochtends vertrokken we weer naar de volgende bestemming. In drie dagen tijd hebben wij de Bromo en Ijen bezocht en hebben we door half Java heen gecrost. Toen we eenmaal op Bali in ons accommodatie zaten, waren we opgelucht dat we er waren.
Ons avontuur in Indonesië begon in Tangkahan, waar wij oog in oog zouden komen te staan met olifanten. Ons verblijf, Mega Inn, was een heerlijk verblijf; echt back to basic. We hadden een rieten huisje, een balkon met hangmat en jungle geluiden om ons heen. Samen met twee andere toeristen was er helemaal niemand.
Tijdens ons eerste avondmaal zijn wij in contact gekomen met een jonge jongen die werkte bij het verblijf. Hij vroeg ons of wij mee wilden gaan naar het feest, dat uitbundig te horen was vanaf de overkant. Natuurlijk wilden wij dat en zijn met hem meegegaan. Het was een verjaardagsfeest, waar een podium met gigantische boxen waren geplaatst. Voor het podium zaten alle mensen toe te kijken naar een aantal zingende en schuifelende tienermeisjes. Al gauw hadden die meiden ons door en vroegen ons het podium op, samen met twee Belgen. We moesten meendansen en meebewegen met de locals. Ze vonden ons zo leuk dat we nog eens het podium op gevraagd werden. Geen idee wat we moesten doen, dus uit ellende hebben we met z’n vieren de kleine kinderen de Macarena geleerd.
De volgende dag hebben wij als eerst de olifanten gewassen en gevoerd. Als dank voor onze goede verzorging hebben de olifanten ons een douche via hun slurf gegeven. Na het wassen zijn er vier toeristen (van de 36) op de rug van de olifanten gesprongen, waaronder wij. Op de rug van de olifanten merkten wij pas echt hoe groot die beesten daadwerkelijk zijn, maar ook hoe sterk. De olifanten gingen zonder problemen steile bergen op en liepen met het grootste gemak door de sterke stroming van een rivier. Na de ontspannende olifantenrit zijn wij gaan tubingen. Op een binnenband van een autoband over de kalme rivier meegevoerd worden door de stroming, heerlijk. Bij een waterval werd er, op een steen, een romantisch altaartje van bloemen gemaakt, waar onze lunch op werd geserveerd. Onze guide ging ergens anders zitten, achter een steen, zodat wij onze privacy hadden; daar moesten wij wel om lachen: even een romantisch momentje voor ons. Toen wij rustig hadden gegeten, kwam er een groep van twaalf toeristen op onze plek, ook om te lunchen. Op dat moment gingen wij alweer verder. Een opluchting voor ons, want wij hadden een speciaal momentje die de andere toeristen niet zouden hebben. Tangkahan was geslaagd en zouden dit voortzetten ons volgende bestemming: Bukit Lawang.
De reis van Tangkahan naar Bukit Lawang duurde ongeveer twee uur met de 4x4, maar alsnog hadden we het gevoel dat we bont en blauw waren aangekomen. Wat een vreselijke wegen zijn het tussen de palmolieplantages. We werden in een toeristenbureau gedropt, waar blijkbaar een man op ons stond te wachten. Die heeft ons meegenomen naar zijn woning en verblijven. Voor een goede deal zijn wij bij hem verbleven en hebben wij onze jungletocht geregeld. Wij hebben gekozen voor de tweedaagse jungletocht, zodat we een nachtje in de jungle konden verblijven maar ook dat we tijd over zouden hebben voor onze volgende bestemmingen. De jungletocht was pittig, maar het zeker waard. Oerang oetangs in overvloed voor ons, zoveel geluk hadden wij. We zagen een heel familie van moeders en kinderen, geen vaders helaas. Het was tevens erg leuk om te zien dat alle gidsen die er rond liepen, erg van de jungle houden. Alles dat ze op de grond zagen liggen namen ze mee en ze vertelden er vol passie over. De nacht in de jungle was ook een hele beleving, hoewel het terugkomen in de bewoonde wereld ook wel weer erg lekker was.
Na ons jungle avontuur was het tijd voor onze eerst vulkaan: de Sibayak Vulcano. Helaas konden wij de Sibayong Vulcano niet beklimmen, waar onze voorkeur naar uit ging, aangezien die de dag ervoor een boertje had gelaten, waardoor heel Berastagi grauw was geworden en onder het as zat. Om de zonsopgang te kunnen aanschouwen vanaf de top, moesten wij midden in de nacht opstaan. Op dat moment leek het niet echt als vakantie, hoewel we het wel vrijwillig allemaal deden… Helaas hebben we de zonsopgang niet kunnen zien door de vele bewolking en uitstoot van de vulkaan, maar alsnog was het uitzicht prachtig. Voor het vroege opstaan hebben wij onszelf beloond met een bezoek aan de hotsprings, met apen geluiden op de achtergrond. We hadden verwacht dat het erg toeristisch zou zijn, maar we waren de enige!
Vanaf Berastagi zijn wij doorgereisd naar Lake Toba (Danau Toba in het Indonesisch). Hier hebben wij, dankzij onze gids uit Berastagi, een mooie kamer gekregen met uitzicht op het meer, met fikse korting. We zaten net buiten het drukke, toeristische plaatsje Tuk Tuk, waar wij met rust konden genieten van het meer. Als vermaak hebben wij hier voor twee dagen een scooter gehuurd. Dit kostte ons maar RP 100.000 (ongeveer €6,50) en een volle tank gratis. Met de scooter, die in Europa doorgaat als een motor, hebben wij het eiland verkend. Gelukkig konden wij niet zien hoe hard we gingen op scooter…
Vanaf hier was ons avontuur op Sumatra voorbij en hebben wij vanaf Medan het vliegtuig naar Jakarta gepakt.
In Jakarta hebben wij bij een mevrouw in haar huis overnacht, die bood dat aan als een guesthouse. Voordeel hiervan was dat we haar keuken mochten gebruiken en zelf wat spulletjes konden bereiden. Jakarta vonden wij een vreselijke stad. Het stinkt, het is druk, het is vies, het is erg benauwd, je plakt de hele dag en zelfs de locals zweten zich een ongeluk. We hebben alsnog het beste ervan gemaakt en hebben, heel cultureel, musea bezocht. Als eerst het denderende History Museum die voor de helft uit lege zalen bestond. Achteraf hoorden wij van andere toeristen dat dit kwam wegens restoratie. Daarna waren wij op zoek naar het VOC museum, die (na lang zoeken) helaas gesloten was. Echter sprak er een man ons aan en duwde ons naar binnen, zonder dat we ook maar iets te willen hadden. Hij begeleidde ons rond en nam ons ook nog eens mee naar een haven, waar we door een sloppenwijk heen moesten. Bij de haven konden wij wel even een bootje pakken van RP150.000 (wat een groot bedrag is voor de locals). Dit hebben wij meerdere malen vriendelijk moeten afwijzen en hebben verteld dat we terug wilden. Op ons ‘meetingsplek’ aangekomen veranderde de man van een zeer vriendelijke man, wiens opa voor de NS heeft gewerkt, in een zeer vervelende en bedelende man. We gaven hem RP10.000 (wat veel is voor een normale fooi) als dank voor de rondleiding. Dit was echter niet genoeg voor hem en hij eiste RP150.000, maar voor ons wilde hij het wel doen voor RP100.000, alhoewel: als wij aardig waren zouden we hem RP120.000. Ja…Ja… dachten wij, mooi niet. Na een vervelende conversatie hebben we het gesprek beëindigd met: “We want to give you RP10.000, not more. We are going to walk away if you don’t accept it. Take it, or leave it!”. Met rode ogen en veel tegenzin nam de man het bedrag aan en wij liepen direct weg. Ons lach inhoudend en met trots: met ons valt niet te sollen! De tweede dag in Jakarta hebben wij heerlijk kinds op glijbanen gegleden in een waterpark.
Na ons spetteravontuur hebben wij de trein gepakt naar Yogyakarta. We hadden expres tickets voor Businessclass gekocht, zodat de achturige treinreis nog redelijk comfortabel zijn. Helaas hadden wij blijkbaar een oude trein en zijn de nieuwe treinen van NS een stuk luxer dan deze businessclass treinen. Vette pech. In Yogayakarta hebben wij de Borobudur en de Pramadan bezocht, het icoon van Indonesië. Zeker de moeite waard om langs te gaan.
Vanaf Yogyakarta hebben wij een tourpackage genomen richting de Bromo vulkaan, Ijen en eindigend op de ferry richting Bali. We zaten met zes man in een minibus. Deze tour was pittig, aangezien we overdag vaak reisden, ’s nachts op moesten staan om de vulkaan te beklimmen en ’s ochtends vertrokken we weer naar de volgende bestemming. In drie dagen tijd hebben wij de Bromo en Ijen bezocht en hebben we door half Java heen gecrost. Toen we eenmaal op Bali in ons accommodatie zaten, waren we opgelucht dat we er waren.
-
21 Oktober 2014 - 11:25
Martijn:
Heey Roy en Bianca,
Leuk verhaal weer! Nu lekker genieten op Bali, maar dat gaat vast en zeker lukken!
Martijn -
21 Oktober 2014 - 13:36
Esther:
Wat een belevenis zo in het verre Indonesië! Mooie en leuke foto's.
Geniet er van, groetjes uit Hoorn. -
21 Oktober 2014 - 15:27
Els Lammerse :
Wat weer een geweldig verhaal en leuke foto's.
Geniet er maar lekker van. -
21 Oktober 2014 - 16:38
Elly:
Hoi Roy en Bianca,
Wat een geweldig verhaal weer om te lezen en wat een prachtige ervaring al die dingen die jullie zien en meemaken. Heel veel plezier nog en ga lekker genieten en uitrusten op Bali.
Groetjes van Peter en elly
-
21 Oktober 2014 - 16:38
Joke:
Lieve Roy en Bianca.
Wat een super verhaal en wat maken jullie een hoop mee.
Geweldig dat jullie een douche kregen van een olifant.
En een jungletocht wat spannend allemaal.
De foto's zijn prachtig en leuk om te zien hoe jullie genieten.
Heel veel plezier op Bali.
Dikke knuffel van papa en mama. -
21 Oktober 2014 - 18:03
Irene:
Wat een leuke verhalen! Zo te lezen vermaken jullie je wel! Ik moest er in ieder geval om lachen met mijn verwaaide herfstweer kapsel. Ik zou maar van het klimaat genieten want dit hollandse snetweer is niet te doen xD
Geniet maar lekker van jullie reis en Bali is ook supergaaf!
Xxx Irene -
21 Oktober 2014 - 23:08
Petra:
Wat een belevenis. Het is niet voor te stellen wat jullie allemaal zien. Wat zullen jullie in Nederland het openbaar vervoer weer extra waarderen! Maar geniet nog maar lekker lang van alles om je heen!
Groetjes van de Van Altenaatjes -
22 Oktober 2014 - 10:56
Rik:
Dag Lieverds,
Na zo'n reis ben je kneiterhard getraind in het afweren van geldbedelende locals.
Ik hoef jullie echt niet te vertellen wat voor een toffe dingen je mee maakt zeg. En gemaakte Planningen worden vanzelf steeds meer richtlijnen. Hartstikke mooi om een tipje van de sluier mee te mogen genieten. Beuk 'm lekker door met zijn tweetjes want voor dat je het weet ben je alweer thuis.
X
Rik -
22 Oktober 2014 - 13:48
Peter:
Prachtige belevenissen over apen, olifanten en matige oplichters! Mooie foto's en wij hier maar 'saai' zitten te zijn. En dan te bedenken dat jullie nog niet eens op de helft zijn! Lekker verder genieten en we lezen met veel plezier het volgend persbericht.
Pap -
22 Oktober 2014 - 15:05
Ria:
Hallo vakantiegangers.
Dank jullie wel dat ik even met jullie mee ( via de pc ) op reis mocht gaan. Wat een verslag en wat een mooie plaatjes. Geniet nog maar lekker van wat er nog komen gaat. Ik kijk uit naar jullie volgende reisverslag.
Groetjes uit Noordwijkerhout.
-
23 Oktober 2014 - 13:33
Tonia.:
Lieve Roy en Bianca.
Wat maken jullie veel mee.En wat een mooie foto's geweldig.
Geniet er nog van.Hier gaat de wintertijd weer in met veel regen en storm.
Liefs van mij. -
24 Oktober 2014 - 16:48
Opa En Oma :
We hebben jullie foto's net bekeken, we halen er ons eigen reis er een beetje uit. We weten nu hoeveel jullie van deze reis genieten. Met ons gaat het uitstekend ( zegt opa natuurlijk ha ha) en denken veel aan jullie! Pas goed op elkaar, veel liefs van oma en opa Kramer. We zien graag een nieuw reisverslag tegemoet.... -
24 Oktober 2014 - 19:15
Loek:
Hoi Roy en Bianca
Ik ben ook aangehaakt nadat Roy de link had doorgegeven aan Jacques.
Leuke verhalen en foto's!
Ik herken een hoop van de plaatjes van Sumatra, de vulkaan, lekker rondrossen op Samosir...wat een feest he!
Houd er maar rekening mee dat een hoop Aziaten met jullie op de foto willen, zeker vanwege je lengte waarvan men daar altijd weer onder de indruk is. Heeft ook te maken met het feit dat een foto of een vriendschap op Facebook met een "Belanda" statusverhogend werkt voor een Indonesiër. Maar ja, altijd leuk, die verzoeken, toch??
Ook van wat jullie vertellen herinner ik me veel: De vreselijke weg tussen Tangkahan en Bukit Lawang staat me nog zeer levendig bij, inderdaad een paar uur hotsebotsen in een 4x4.
Geniet verder lekker, ik zal de verhalen met plezier lezen!
Groetjes, Loek.
O ja, nog een kleine tip om te voorkomen dat je opgelicht word:
Kijk uit met de afspraak van bijvoorbeeld een geldbedrag van 16.000 of 116.000 roepiahs.
16 en 60 liggen, vooral in gebrekkig Engels, qua spraak dicht bij elkaar, en daar maken ze wel eens gebruik van.
Je spreekt mondeling af: 'sixteen', en bij afrekenen komen ze aan dat je 'sixty' hebt afgesproken.
Tip: schrijf het op een briefje en laat het zien wat je bedoelt, of spreek het duidelijk en nadrukkelijk uit (hunderd-and-sixTEEN), want voor je het weet draaien ze je zó een poot uit.
Voor ons is het niet al te veel geld, maar het gaat om het principe, toch? ;-))
Have fun! -
15 November 2014 - 22:58
Joke Van Baekel:
Hallo Roy en Bianca,
Wat een leuk verhaal hebben jullie te vertellen. Dat jullie genieten is wel duidelijk. Wat is het mooi hé in de gordel van Smaragd! En lekker eten natuurlijk.
Ik herken de plekken op Java. Ook Cary en ik hebben daar heerlijk rondgezworven en genoten van de Bromo en alle andere prachtige plekjes. Hebben jullie nog een wens gedaan bij de Burobudur?
Wij wensen jullie nog heel veel avontuur en plezier!
Groetjes van de Kerkweg in Santpoort
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
